CHAPTER 1

Sky P.O.V

- Gratulacje dla tegorocznych absolwentów !

- O tak ! - to już koniec! Odkąd zaczęłam swoją edukację w tej szkole chciałam ją już skończyć. Po trzech latach męczarni z tymi idiotami moje marzenie się spełniło.

- Yes, yes, yes ! - Stella zaczęła krzyczeć mi do do ucha, gdy trwałam w jej żelaznym uścisku - To już koniec Sky ! O Matko nie mogę uwierzyć, że to już koniec i że zaczynamy nowe życie w wielkim mieście!

- Już nie mogę się doczekać by wprowadzić się do naszego mieszkania! Nadal nie wierzę, że zamieszkamy razem!

- Tak ja też, a to wszystko już jutro!

- Nie wiem jak odwdzięczyć się Tom'owi za pomoc, gdyby nie on nigdy nie miałybyśmy tego mieszkania.

- Ja chyba wiem jak możesz się mu odwdzięczyć - Stella poruszyła znacząco swoimi wypielęgnowanymi brwiami i zachichotała tylko tak jak ona umie.Czasami zastanawiam się czy ona naprawdę jest w moim wieku.

Choć różnimy się prawie we wszystkim to bez zawahania mogę powiedzieć, że jest ona moją najlepszą przyjaciółką. Stella była kapitanem drużyny cheerleaderek w naszej szkole i miała ogromne powodzenie wśród męskiej populacji. Dziewczyna jest klasyczną słodką i seksowną blondynką o niebieskich oczach i bladej cerze. Większość facetów właśnie takich dziewczyn szuka, a ona potrafi wykorzystać wszystkie swoje walory by osiągnąć swój cel. Szczerze muszę przyznać, że często zazdrościłam jej urody; przy moich długich prostych i brązowych włosach oraz ciemnych oczach nie wyglądam tak zachwycająco jak moja przyjaciółka. Nie mówię, że nie mam powodzenia, ale zwykle trafiam na samych frajerów. Jestem grzecznym dzieckiem z dobrymi ocenami. Moi rodzice są bardzo wymagający, ale nie mogę ich winić za to, że chcą po prostu aby ich jedyne dziecko wyrosło na wykształconego i dobrego człowieka. Pomimo tego, że dobrze się uczę nie można zarzucić mi, że jestem sztywniarą! Co to to nie! Umiem się zabawić i nieraz było tak, że przesadzałam z alkoholem czego moi znajomi są świadkami, bo to oni musieli mnie potem odprowadzać do domu.

- Proszę Cię nie żartuj sobie, Tom i ja jesteśmy niczym więcej jak przyjaciółmi i to nigdy się nie zmieni. - powiedziałam i chciałam zakończyć ten temat, bo nic mnie tak nie irytuje jak Stella i jej wywody na temat tego jak piękną i cudowną parą bylibyśmy z Tom'em.

- Ty to wiesz, ja to wiem ale czy Tom o tym wie? - znowu się zaczyna. Westchnęłam głośno.

- Oczywiście że wie. - Mam przynajmniej taką nadzieję.

Kilka razy Tom zapraszał mnie już do kina czy na kolację, ale ja zawsze go jakoś zbywałam. Nic do niego nie czuję więc nie widzę sensu by oszukiwać jego, a tym bardziej by oszukiwać samą siebie, a wiem że to by się nie udało. Nie chcę niszczyć naszej przyjaźni.

- Oh! - Stelli zrzedła mina, ale zaraz potem znów promiennie się uśmiechnęła - No to gotowa na nowe życie?

Oddałam jej uśmiech i w duchu podziękowałam, że nie ciągnie już tego tematu.

- O tak! Londynie nadchodzimy!




______________________________________________________________________________________

Z tego względu, że prolog do najdłuższy nie należy, a nawet możliwe jest to że najkrótszy jaki kiedykolwiek czytaliście dodaje dzisiaj pierwszy rozdział :) cieszcie się nim ♥ Jeżeli są takie osoby które chciałyby być informowane o nowych rozdziałach zapraszam do zakładki "Informowani"

bye Natt ♥